عالی بود

 دخترک طبق معمول هر روز جلوی کفش فروشی ایستاد 
و به کفش‌های قرمز رنگ با حسرت نگاه کرد،
بعد به بسته‌های چسب زخمی که در دست داشت 
خیره شد و یاد حرف پدرش افتاد:
“اگر تا پایان ماه هر روز بتونی تمام چسب زخم‌هایت را بفروشی
آخر ماه کفش‌های قرمز رو برات می‌خرم”
دخترک به کفش‌ها نگاه کرد و با خود گفت:
“یعنی من باید دعا کنم که هر روز دست و پا یا صورت ۱۰۰ نفر زخم بشه تا…”
و بعد شانه‌هایش را بالا انداخت و راه افتاد و گفت:
“نه… خدا نکنه… اصلا کفش نمی‌خوام……”

لایک دوست گرامی

زیبا بود آدم یاد کتاب قصه بچگی هاش میفته

و بزرگی خدا ،
بزرگ توصیف ما نبود
که توصیف نیاز ما بود
و ما انسان بودیم
و هنوز مانده بود تا باشیم ...
حیات ـ این معمای شگفت ـ
شناور بود بر دریاها و آتشفشانها !
منظومه ها می چرخند
بر محور شگفت جاذبه و دافعه !
کلمه بود و کلمه نیاز انسان بود ...
نیاکان تک سلولی ما ،
یاخته ها می رقصیدند در آن رقص لا جرم
و ما در کدام جهان بودیم
و کدام نیز کلمه بود
و کلمه نیاز انسان بود و هنوز در بازی دگردیسی
فرصت به انسان نرسیده بود !
یخ بود و آتش بود و دگردیسی !
سیگاری روشن می کنم و به برق چشم های تو می اندیشم !
به سمت کتاب خانه ی کوچکم گردن می چرخانم !
سوت می کشد سرم از این همه نادانی پنهان شده
در اقیانوس نمی دانم ها !
تلویزیون روضه علی اصغر می خواند
و ساعت ده دقیقه از دوی نیمه شب گذشته است !
چای میریزم
و به حرمله ملعون فکر می کنم !
ما کجای تاریخیم ؟

و...باز هم زیبا....

 اینــــجا تا پیراهنت راســـیاه نبینند

سلام : خیلی عالی بود استفاده کردم  بامید سلامتی شما وهمه عزیزانت  خوشحال شدم